Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στην περιοχή του οικισμού του Λέντα στα νότια των Αστερουσίων. Η πόλη της αρχαίας Λεβήνας υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο και επίνειο της Γόρτυνας. Γνώρισε ακμή κατά τα Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια, ενώ ίχνη κατοίκησης μαρτυρούνται ήδη από τους μινωικούς χρόνους. Τον 4ο αι. π.Χ. χτίζεται το ιερό του Ασκληπιού, το οποίο για πάνω από έξι αιώνες αποτέλεσε σημαντικό θρησκευτικό και θεραπευτικό κέντρο για την πόλη. Η ίδρυση του σχετίζεται με την ύπαρξη ιαματικής πηγής με θεραπευτικές ιδιότητες σε παθήσεις του αίματος. Πάνω σε πλάτωμα σώζονται τμήματα του ιερού του Ασκληπιού όπως ο ναός, δυο στοές, “θησαυρός” και μια κρήνη στο ανατολικό άκρο του ιερού. Η ταύτιση του ιερού έγινε μέσω επιγραφών που βρέθηκαν στο σημείο. Ο ναός είναι χτισμένος στο νοτιοδυτικό άκρο του πλατώματος με τοίχους που σώζονται σε ύψος 3,40 μ και βάσεις λατρευτικών αγαλμάτων. Η δυτική στοά περιλάμβανε χώρους βοηθητικούς και ψηφιδωτό δάπεδο Ελληνιστικής περιόδου. Σημαντικός θεωρείται ο “θησαυρός”, μια κρύπτη με κάλυμμα και ασφάλιση, στον οποίο φυλάσσονταν τα πολύτιμα αφιερώματα, σύμφωνα με επιγραφή.

Σε κοντινή απόσταση από το ιερό ανασκάφηκε παλαιοχριστιανική τρίκλιτη βασιλική του 5ου αιώνα που ανοικοδομήθηκε τον 6ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε οριστικά μετά την καταστροφή του 7ου αιώνα. Στον χώρο του ιερού βήματος ανεγέρθηκε τον 19ο αι. ο μικρός μονόχωρος ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.