Η αρχαία Ζώμινθος βρίσκεται στα βορειοανατολικά του Ψηλορείτη, 7 χλμ από τα Ανώγεια, στο μέσο της απόστασης μεταξύ Κνωσού και Ιδαίου Άντρου. Το 1982 ο αρχαιολόγος Γιάννης Σακελλαράκης εντόπισε σε υψόμετρο 1.187μ μινωικό οικοδόμημα έκτασης 1.360 τ.μ.. Η ίδρυση χρονολογείται περίπου το 1900 π.Χ., η δεύτερη φάση ακμής το 1600 π.Χ. και το τέλος του περίπου το 1400 π.Χ.. Το κεντρικό κτίριο είχε πάνω από δύο ή τρεις ορόφους και διαιρούνταν σε 80 δωμάτια με εργαστηριακούς χώρους και αποθήκες. Ήταν χτισμένο με τοπικό γκρίζο λίθο και οι τοίχοι ήταν επιχρισμένοι και διακοσμημένοι. Σημαντικό εύρημα αποτελεί το εργαστήριο κεραμικής του 16ου αι. π.Χ., που διατηρείται σχεδόν ανέπαφο με τον εξοπλισμό και τις πρώτες ύλες στη θέση τους. Συνολικά βρέθηκαν θρησκευτικοί χώροι, εργαστήρια κατεργασίας πρώτων υλών και κατασκευής αντικειμένων, όπως το εργαστήριο κεραμικής, το καμίνι για την χαλκουργία, αποθηκευτικά πιθάρια που χρησιμοποιήθηκαν για την φύλαξη πρώτων υλών, όπως μαλλιού και βοτάνων. Τέτοια παραδείγματα εγκαταστάσεων ενισχύουν την άποψη ότι η Ζώμινθος αποτελούσε σημαντικό οικονομικό, θρησκευτικό και παραγωγικό κέντρο άμεσα σχετιζόμενο με τα ανάκτορα της Κνωσού και με κέντρα λατρείας όπως το Ιδαίο Άντρο.