Η Μονή βρίσκεται μεταξύ των οικισμών Ζαρού και Βοριζίων, σε απόσταση 49 χλμ από το Ηράκλειο. Η χρονολογία ίδρυσης είναι άγνωστη, ενώ υπάρχουν γραπτές αναφορές σε έγγραφα του 15ου και 16ου αιώνα. Την περίοδο της Ενετοκρατίας το μοναστήρι γνωρίζει μεγάλη ακμή, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στην τέχνη και συγκεκριμένα στη ζωγραφική. Την περίοδο της επανάστασης του 1866 το μοναστήρι δέχτηκε επίθεση από τους Οθωμανούς ως αντίποινα για την συνεισφορά του στον αγώνα. Σήμερα μεγάλο μέρος των παλιών εγκαταστάσεων έχει καταστραφεί, ενώ διατηρούνται εμβληματικά στοιχεία, όπως η ανάγλυφη κρήνη του 15ου αι. με παράσταση των πρωτοπλάστων, ο δίκλιτος ναός του καθολικού αφιερωμένος στον Αγ. Αντώνιο και Απόστολο Θωμά και το κωδωνοστάσιο. Εντός του ναού σώζονται τοιχογραφίες εξαιρετικής ποιότητας του 14ου αιώνα, ενώ κάποιες από τις γνωστές εικόνες της Μονής που φιλοτεχνήθηκαν από τον Μιχαήλ Δαμασκηνό, φυλάσσονται στη συλλογή της Αγίας Αικατερίνης των Σιναϊτών.