Η Μονή βρίσκεται νότια του ακρωτηρίου της Φανερωμένης και του όρμου Τράχηλα, παράλληλα με το φαράγγι των Αγίων Πάντων και σε κοντινή απόσταση από την ακτή. Κατά μήκος του φαραγγιού εντοπίζονται σπηλιές που χρησιμοποιήθηκαν ως ερημητήρια της Μονής.

Η χρονολόγηση ίδρυσης της Μονής παραμένει ασαφής. Το καθολικό είναι δίκογχο και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στον Άγιο Γεώργιο. Ο τοιχογραφικός διάκοσμος σώζεται με αρκετές φθορές και χρονολογείται στο 1455.

Στον χώρο υπάρχουν λιγοστά παλιά κελιά, ο σπηλαιώδης ναός όπου βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας, το παλιό ελαιοτριβείο με την χαρακτηριστική καμάρα, βοηθητικοί χώροι και κτίρια του 18ου αιώνα όπου φιλοξενούνται οι προσκυνητές, κυρίως την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου.