Το σπήλαιο βρίσκεται σε απόσταση 200μ από τον οικισμό Καμαράκι και δεν ανήκει στα προσβάσιμα από το κοινό σπήλαια. Αναπτύσσεται σε ασβεστόλιθους του Μειοκαίνου 12 εκατ. χρόνων πάνω από τα οφειολιθικά πετρώματα της περιοχής. Είναι επίμηκες, καθώς αποτελούσε μέρος της κοίτης παλιού υπόγειου ποταμού, φτάνει σε μήκος 200μ και αναπτύσσεται παράλληλα με μια δεύτερη αίθουσα 120μ. Οι διακόσμηση είναι εντυπωσιακή με σταλακτίτες και σταλαγμίτες πολλών σχημάτων και μεγεθών. Το σπήλαιο οφείλει την ονομασία του στους χαϊνηδες, τους επαναστάτες που επί Οθωμανικών χρόνων το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο. Αποτέλεσε κρησφύγετο γνωστού χαΐνη της περιοχής, του Καπετάν Παλμέτη και καταφύγιο για τους κατοίκους. Το 1866-68 το σπήλαιο φιλοξένησε την επαναστατική επιτροπή και την προσωρινή κυβέρνηση την περίοδο της Κρητικής Επανάστασης.