Η Μονή βρίσκεται στα νότια των Αστερουσίων, στην έξοδο φαραγγιού με εξαιρετική θέα προς το Λιβυκό Πέλαγος. Για να το προσεγγίσει κανείς χρειάζεται να ακολουθήσει χωματόδρομο 24 χλμ και να κατέβει από υψόμετρο 1000μ στο επίπεδο της θάλασσας, μέσα από το άγριο και βραχώδες τοπίο. Η ίδρυση της ανάγεται στη βυζαντινή εποχή καθώς εντός του καθολικού, που ήταν αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, σώζεται τμήμα τοιχογραφίας του 14ου αιώνα. Λόγω των επανειλημμένων πειρατικών και θαλάσσιων επιδρομών εγκαταλείφθηκε και ανακατασκευάστηκε το 1870 από τους μοναχούς Παρθένιο και Ευμένιο Χαριτάκη.

Το βραχώδες τοπίο και οι σπηλαιώσεις αποτέλεσαν το ιδανικό υπόβαθρο για τη δημιουργία ασκηταριών μέσα στους αιώνες. Το σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου και ο Αββακόσπηλιος βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τη Μονή και προσεγγίζονται μέσω μονοπατιού, κατά μήκος της θάλασσας.

Σε συνεννόηση με την φιλόξενη αδελφότητα των μοναχών μπορεί κανείς να ζήσει την εμπειρία της καθημερινότητας ενός μοναστηριού στα νότια της Κρήτης.